En uzak yıldızım... Yalnız... en uzakta duruyorum sana borçlu muyum inan bilmiyorum. Ömrüm tamamlanmıyor iyice kayıyor ellerimde sabun misali... sağır yaralar kabuk bağlayamadı halen içimde... Zehir zemberek saçmalıklara gebe gibiyim öyle bir mide bulantısı öyle bir baş dönmesi garip bir ekşiye aşermesi...
Başlayan yangınların yalnız kaldığım yerimde. İçim acıyor ürperiyor geberten bir sessizlikle... Varlığından umduklarım da bulduklarım da aynı kıtanın ülkesi gibi oysa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder