Aynasız Kadın

oha!
bu oha kendime hem de en okkalı oha hangisiyse o ohadan kendime bir adet armağan ediyorum.

Aynalarla aram iyi değildir öyle durup durup saçıma yüzüme gözüme bakmam kıyafet nasıl durmuş pek ilgilenmem aynayı bir tek dişlerim için kullandığım zamanları hatırlarım. Sonra dişlerimde ki sigara-çay ve kahve lekeleri kısmen geçince kestim ayna olan ilişkimi.  Ayna o kadar yoktur o kadar hiçtir ki yaşamımda silmeyi bile unuturum. Hani bazen takıntılar oluşur ya insanda bende de zaman zaman temizlik takıntısı oluşur. öyle ki her gün tüm cam ve kapıları dahi silerim böyle günlerde ve şaşılacak derece pozitif, enerjik, mutlu olurum o dönemlerimde. İşte o dönemlerde bile evin duvarından farklı bir muamma görmez aynalar benden. nasıl mı? şöyle; lavaboyu silerim hemen tepesinde ki aynayı unuturum çünkü görmem o aynayı duvardır benim için o, ya da diğer aynaları hiç fark etmedim. bu sebeple olsa gerek gardroplarda ayna olmasına sinir olurum. ama bir tek gardropta ki o koca aynaları silerim zira boylu boyunca oldukları için benim gibi yarı kör denebilecek biri bile o zıkkım varlıkları görüyor.

Bir dönem bi pubda çalışıyorum. bi bayram günü mutfaktayız daha öğle saatleri falan akşama tüm masalar dolu olacak rezerve bile kabul edemiyoruz patron geldi "son günlerde tuvaletler çok temiz bunu yapana teşekkür ederim ama aynaları da silelim lütfen" dedi yahu o tuvaletleri kaç gündür ben siliyorum mubarek bit kadar havalandırma kapağını bile çamaşır suyunda bekletmişim milletin asıl gözünün önündekini görmemişim. utanarak özür diledim. hayır utanmamın ana sebebi yarım iş yapmam değildi. Asıl utandığım böyle yerin dibine girem dediğim kadın olduğum halde o zıkkım aynayı daha doğrusu aynaları fark etmemiş oluşumdu. Yani bu kadar yakından ilgiliyim aynalarla...

Ya bazen düşünüyorum bende çokları gibi mağaza vitrinlerini bile ayna olarak kullanan hani böyle yanından geçerken bazen çaktırmadan orasına burasına bakan veya ulu orta açıkça ayna olarak kullandığı vitrin camına yapışan kadınlardan olmayı ister miydim bilmiyorum. herşeyi her yeri ayna olarak kullanmak inanılmaz bir vakit kaybı gibi geliyor.... Geliyor gelmesine de anlaşılan odur ki, ben bu ayna olayını salakça bir biçimde abartıyorum. acilen aynaya bakmayı öğrenmem gerektiğini düşünmeye başladım.

İki hafta oluyor kaşlarımı aldıralı. Genelde kadınlar kaşları alınırken dakka başı kafasını kaldırır aynaya bakar kaşını alan kişiye iş öğretir, isteklerini belirtir. hiç böyle takıntırlarım yoktur. Yeter ki bir an önce insana döneyim defolup gideyim o kuaförden. İki hafta öncede böyle bir sebeple kuaföre gittim acı gerçekle biraz önce karşılaştım. şems twitter'de bana seni görmek ne güzeldir bilir misin yazmış. o sıra hatırıma geldi ben aynaya falan bakmam dedim. kaç gündürde aklımdaydı kaşımdabir tuhaflık hissediyordum. Haklıymışım kaşımın biri cidden diğerinden pek bi ince oluş nasıl olmuş anlamadım. Hayır bir iki kişi haricinde kaşların incelmiş diyende olmadı. Peki bunlar niçin kaşın incelmiş değilde kaşların incelmiş dedi?

kadın milleti işte!